- yerkökü
- havuç
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
yerkökü
Look at other dictionaries:
yerkökü — is. Sarı qırmızı rəngli, getdikcə incə uzunsov yeməli kökü olan tərəvəz bitkisi və bu bitkinin meyvəsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həvic — ə. yerkökü, kök … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
abajur — (Şəki) yerkökü, kök. – Mən abajur çox yiyənəm, Noxiyə gidən olanda aldıram gerex’ gənə birki kilo … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
keşir — (Təbriz) yerkökü. – Kələmi yığannan so:ra yerində keşir əkirdux … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nənəqazar — (Oğuz) yerkökü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pürçüklü — (Ağbaba) kök, yerkökü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
zərdə — I (Başkeçid, Bolnisi, Borçalı, Böyük Qarakilsə, Qazax, Qarakilsə, Naxçıvan, Ordubad) yerkökü. – Bizim yerin adamı çoxlu çoxlu zərdə yeyəndi (Ordubad); – Bi:l çoxlu zərdə əx’mişəm (Qarakilsə) II (Balakən) təmiz buğda … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kök — 1. is. 1. Bitkilərin torpaq altında olan, suyu soran və onları qidalı maddələrlə qidalandıran yarpaqsız hissəsi; rişə. Ot öz kökü üstündə bitər. (Ata. sözü). Biçinçilərdən biri orağını böyük bir qanqalın kökündən endirərkən quş balaları «cik cik» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köklük — 1. is. Adamın və ya heyvanın ətlilik canlılıq cəhətdən hal və vəziyyəti. Köklükdən gəzə bilməmək. Otlaq dövründən sonra mal qaranın köklüyü xeyli artır. 2. is. Musiqi alətlərində simlərin səslənməsinin bir birinə uyğunluq vəziyyəti. Tarın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zərdə — is. məh. Yerkökü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
